Состав на тема пролетта во мојот град за 5 одд

Пролетта во мојот град

Беше прекрасно мартовско утро. Лудувањата штотуку завршија. Марта заклучи дека па и не е до толку паметно да се зафркава со снегот и реши да се опушти и да ја отпушти зимата. Пуф! Го расцуте дрвцето пред солитерот во Капиштец. Паф! Ги извади масите и столиците на Широк Сокак. Зум! Им турна понекоја идеја на луѓето во главите. Понекоја корисна, дека треба да излезат да фатат малку сонце, да ги остават виртуелните бавчи на Фејсбук и да покопаат во сопствените дворови. Да ги спремат за лалињата и зумбулите.  Да излезат на понекое сончево кафе. Имаше и понекоја тотално бескорисна идеја, на пример да работат ноќе дење ко Сизифи оти напролет сите биле попродуктивни па дури и Сизифите....тотално бескорисно...

Зум! Ги (с)облече Марта децата. Флуп! Им ги тупна точаците и ги пушти да прават ќеф низ паркот. Пуф! Ја судри девојката со фраерот од соседната зграда и ги прати во паркот да уживаат! Врууууммм!  Ги растрга облаците и ги осветли боите на градот, барем онаму каде што можеше.

Ги погледна Марта своите дела. „Не е лошо ко за почеток “ си рече..

При крајот на денот, ги прати битолчани горе на Кркардаш да се видат, да си го видат градот да се потсетат колку си го сакаат. А скопјани ги прати да прошетаат да се видат да си го видат градот, да го погалат да му речат голем си, страшен си, наш си, те сакаме. 

Хммм

На ФБ имаше ваков линк http://novatv.mk/index.php?navig=8&vest=2694&cat=2 еве една соодветна песна http://www.youtube.com/watch?v=IPZuYwYxnL4.
                                                           "Fuck You (Very Much)"

Look inside
Look inside your tiny mind
Now look a bit harder
Cause we're so uninspired, so sick and tired of all the hatred you harbor

So you say
It's not okay to be gay
Well I think you're just evil
You're just some racist who can't tie my laces
Your point of view is medieval

Fuck you
Fuck you very, very much
Cause we hate what you do
And we hate your whole crew
So please don't stay in touch

Fuck you
Fuck you very, very much
Cause your words don't translate
And it's getting quite late
So please don't stay in touch

Do you get
Do you get a little kick out of being slow minded?
You want to be like your father
It's approval you're after
Well that's not how you find it

Do you
Do you really enjoy living a life that's so hateful?
Cause there's a hole where your soul should be
Your losing control of it and it's really distasteful

Fuck you
Fuck you very, very much
Cause we hate what you do
And we hate your whole crew
So please don't stay in touch

Fuck you
Fuck you very, very much
Cause your words don't translate and it's getting quite late
So please don't stay in touch

Fuck you, fuck you, fuck you,
Fuck you, fuck you, fuck you,
Fuck you

You say, you think we need to go to war
Well you're already in one,
Cause its people like you
That need to get slew
No one wants your opinion

Fuck you
Fuck you very, very much
Cause we hate what you do
And we hate your whole crew
So please don't stay in touch

Fuck you
Fuck you very, very much
Cause your words don't translate and it's getting quite late
So please don't stay in touch

Fuck you, fuck you, fuck you
Fuck you, fuck you, fuck you

Знам

Ако за луѓето имам чуден впечаток. За останатото опкружување ова ми оди низ глава:
„Знам и можам да докажам. Знам од каде потекнуваат економиите и од каде доаѓа нивната миризба. Миризбата на успех и победа. Го знам мирисот на профит. Знам. А вистината на светот не зема затвореници затоа што гнети се` и го претвора во доказ. Не и` требаат дупли проверки или да отпочнува истраги. Набљудува, размислува, гледа, слуша. Знае. Не осудува на затвор и сведоците не ги повлекуваат своите изјави. Никој не се покајува. Знам и можам да докажам. Знам каде завршуваат страните од економските упатства и нивните фрактали мутираат во материјални нешта, железо, време и договори. Знам. Доказите не се скриени на УСБ закопано длабоко под земја. Немам компромитирачки видеа скриени во гаража во некое недостапно планинско село. Ниту пак поседувам копии од документи на тајната служба. Доказите се непобитни затоа што се лични, снимени со мои очи, раскажани со зборови, обоени со емоции кои одѕвонуваат од железото и дрвата. Гледам, слушам, набљудувам, зборувам и така сведочам, грд збор што се`уште е од корист кога шепоти „Не е вистина“ во увото на оние кои ги слушаат ритмичките успиванки на моќта. Вистината е сепак лична; да можеше да се сведе на формула ќе беше хемија. Знам и можам да докажам. Па кажувам. За овие вистини“(Позајмено од „Гомора, другата италијанска мафија“ Роберто Савиано)

Перцепција за луѓето

Простентик Вогон Јелц не беше пријатна глетка дури ни за другите вогонци. Неговиот огромен крив нос се издигнуваше над малото свињесто чело. Неговата темна, како гума кожа беше доволно дебела за да може да ја игра, и тоа многу добро, играта на вогонска јавна администрација, а и беше доволно дебела за да издржи бесконечно долго под вода на длабочина од илјадници милји, без ништо да му биде.

Се разбира, не дека нешто одеше на пливање. Неговата набиена агенда не му дозволуваше. Беше таков каков што беше затоа што милијарди години претходно кога вогонците испливаа за прв пат од праисториските мориња на Вогосфера и се послаа бревтајќи и боркајќи се на девствените брегови на планетата...кога првите зраци на младото светло Вогосол сонце ги огреа тоа утро, беше како силите на еволуцијата да кренаа раце од нив токму тогаш и таму, ја свртеа главата гадејќи се и ги отпишаа како одвратна, несреќна грешка. Не еволуираа понатаму; не требаше да опстанат.

Фактот дека еволуираа е всушност еден вид почит за решителната, тупава тврдоглавост на овие суштества. Еволуција? си рекоа, Што ќе ни е?, и си живееа и без она што природата одби да го направи за нив се додека не стигнаа до степен да ги поправат поголемите анатомски нескладности со операција.

Во меѓувреме, силите на природата на планетата Вогосфера работеа прекувремено за да надоместат за претходниот кикс. Создадоа брзи ракчиња со блескави седефeсти оклопи, кои вогонците ги јадеа, кршејќи им ги оклопите со метални чукови; високи горди стебла со невидена виткост и боја кои вогонците ги сечеа за да ги печат ракчињата на нив; елегантни суштества како газели со свиленкасто крзно и влажни очи кои вогонците ги ловеа за да седат на нив. Не ги користеа за превоз бидејќи грбовите веднаш им пукаа, но вогонците сепак седеа на нив.

Така планетата Вогосфера ги пропати несреќните милениуми се додека вогонците случајно не ги открија принципите на меѓуѕвезденото патување. За неколку  Вог години сите вогонци имигрираа во Мегабрантис кластерот, политичкиот центар на галаксијата  и  го формираа многу цврстиот столб на  Галактичката јавна администрација. Се обидоа да се здобијат со образование, се обидоа да се здобијат со стил и манири, но во речиси секој поглед модерниот вогонец не се разликува многу од своите примитивни предци. Секоја година увезуваат дваесет и седум илјади ракчиња со блескави седефeсти оклопи од нивната матична планета  и поминуваат весела, цврцната вечер правејќи ги парампарче со метални чукови.

Извадок од 

 „Автостоперски водич низ галаксијата“, Даглас Адамс

Ten Little Indian Boys

An errie nursery rhyme as a  welcome

Ten Little Indian Boys Went Out To Dine
One Choked His Little Self And Then There Were Nine

Nine Little Indian Boys Sat Up Very Late
One Overslept Himself And Then There Were Eight

Eight Little Indian Boys Traveling In Devon
One Said He'd Stay There And Then There Were Seven

Seven Little Indian Boys Chopping Up Sticks
One Chopped Himself In Halves And Then There Were Six

Six Little Indian Boys Playing With A Hive
A Bubblebee Stung One And Then There Were Five

Five Little Indian Boys Going In For Law
One Got In Chancery And Then There Were Four

Four Little Indian Boys Going Out TO Sea
A Red Herring Swallowed One And Then There Were Three

Three Little Indian Boys Walking In The Zoo
A Big Bear Hugged One And Then There Were Two

Two Little Indian Boys Sitting In The Sun
One Got Frizzled Up And Then There Were One

One Little Indian Boy Left All Alone
He Went And Hanged Himself ANd Then There Were None